Testmethoden voor windsnelheid en classificatie van anemometers
Testmethode voor windsnelheid
Het testen van de windsnelheid (snelheid) omvat het testen van de gemiddelde windsnelheid en het testen van turbulentiecomponenten (turbulentie van wind bij 1-150 KHz, verschillend van fluctuaties). Een thermische anemometer test de gemiddelde windsnelheid. Er zijn methoden voor het testen van de gemiddelde windsnelheid, zoals thermische, ultrasone, waaier- en huidweerstandsbuizen. Van deze methoden maakt de * * anemometer echter gebruik van het principe van warmteafvoer. Hieronder leggen we uit hoe je deze windsnelheden kunt meten.
1, Thermische anemometer
Deze methode test de weerstandsverandering die wordt gegenereerd door het afkoelen van de sensor als gevolg van wind wanneer deze zich in de bekrachtigde toestand bevindt, waardoor de windsnelheid wordt getest. Kan geen informatie verkrijgen over de windrichting.
Het is niet alleen gemakkelijk mee te nemen en handig, maar heeft ook een hoge prijs-prestatieverhouding en wordt algemeen aanvaard als standaardproduct voor windmeters.
De elementen van thermische anemometers omvatten platinadraden, thermokoppels en halfgeleiders,
2, Ultrasoon type
Deze methode test de transmissietijd van ultrasone golven op een bepaalde afstand en de aankomsttijd wordt vertraagd door de invloed van wind, waardoor de windsnelheid wordt getest.
Als het om de derde macht gaat, kan de windrichting bekend zijn.
Het sensorgedeelte is relatief groot en rond het testgedeelte kan turbulentie optreden, wat resulteert in een onregelmatige stroming. Het gebruik is beperkt.
Lage populariteit.
3, Waaiertype
Deze methode past het principe van een windmolen toe en test de snelheid van de wind door het aantal omwentelingen van de waaier te meten.
Gebruikt voor meteorologische observatie, enz.
Het principe is relatief eenvoudig en de prijs is goedkoop, maar de testnauwkeurigheid is laag, dus het is niet geschikt voor het testen van lage windsnelheden en kleine veranderingen in de windsnelheid.
Lage populariteit.
4, lederen sleepbuistype
Er zitten kleine gaatjes aan de voorkant van het stromingsoppervlak die er een rechte hoek mee vormen, en binnenin zitten dunne buisjes die druk uit elk gat halen. Door het drukverschil te testen (de eerste is de volledige druk en de laatste is de statische druk), kan de windsnelheid worden bepaald.
Het principe is relatief eenvoudig en de prijs is goedkoop, maar het moet wel in een rechte hoek ten opzichte van het stromingsoppervlak worden geplaatst, anders kan er geen correcte test worden uitgevoerd. Niet geschikt voor algemeen gebruik.
Het wordt niet gebruikt als windmeter, maar als windsnelheidscorrectie voor gebieden met hoge snelheid.
